En als je dan verloren hebt.
Van jezelf en van de wereld.

Je eens te meer beseft alleen te blijven.
Wat er ook gebeurd.


Je hoofd, je hart aan 't huilen.
Alle emoties een spel, een legubere
dans met mijn ziel als enige toe-
schouwer.


Verstard, versteend. In het midden.

Vastgebonden aan een stoel.
En schrééuwen om die vrijheid.

Maar de dans wordt niet over-
wonnen. Het offer moet doorgaan.


Mijn zielevreugd een slagveld.
Alle angst uit mijn bestaan.